Gajowiec Żółty (Lamium galeobdolon)
Gajowiec żółty (Lamium galeobdolon) to wieloletnia roślina z rodziny jasnotowatych (jasnowatych) w Polsce często nazywana Jasnota gajowiec. W Polsce występuje w wilgotnych lasach i rowach, w zaroślach, przy płotach i żywopłotach, rumowiskach, w cienistych, wilgotnych miejscach (zazwyczaj wszędzie tam gdzie rośnie pokrzywa). Z rozłogów wyrastają proste pędy długości do 60 cm. Liście są w kształcie jajowatym, a brzegi grubo i nierówno piłkowane (rosną naprzemian nakrzyżległe). Kwiaty wyrastają z kątów liści po 6-10 tworząc niby-okółki. Surowcem zielarskim są liście i kwiaty. Gajowiec żółty kwitnie od kwietnia do maja, a w terenach górzystych zdarza się, że później.
Zastosowanie
– W przypadku trudności w oddawaniu moczu,
– W zgorzeli wodnej,
– W ciężkich schorzeniach nerek i puchlinie osierdzia,
– W zaburzeniach trawienia,
– Przy skrofułach i wysypkach skórnych,
– Okłady pomagają przy wrzodach i żylakach,
– Przy porażeniu pęcherza moczowego oraz zapaleniu pęcherza i nerek,
– W przypadku nieuleczalnej marskości nerek i wodonerczu, a także u osób dializowanych.
Sposoby przygotowania
Do przygotowania okładu potrzebujemy 3 czubatych łyżeczek do herbaty ziela. Zaparzamy je w 0,5 litra wody i pozostawiamy na chwilę do naciągnięcia. Przygotowanym naparem zwilżamy ściereczkę i robimy ciepły okład.
Herbatka mieszana:
Jeżeli nie posiadamy wystarczą same kwiaty i liście gajowca – jednak dla najlepszego efektu zalecana jest mieszanka. W równych ilościach mieszamy kwiaty i liście gajowca żółtego, przytulii i nawłoci. Jedną czubatą łyżeczkę do herbaty zaparzamy w 0,25 litra wody.
Treben M., Apteka Pana Boga, Warszawa 1992
Galeria
Gajowiec żółty (rysunek)
Gajowiec żółty (kwiaty)
_06_ies.jpg)
Gajowiec żółty (liście)
