Lipa Drobnolistna (Tilia cordata)
Lipa drobnolistna żyje do tysiąca lat i osiąga wysokość 35 metrów. Liście ma drobne, od spodu szare, kwitnie w czerwcu-lipcu.
O lipach tzw. świętych drzewach dawnych Słowian, miododajnych i sprzyjających poetom (np. Jan Kochanowski), a także praktycznych i wieloużytkowych (łyko, drewno, węgiel drzewny), można rozpisywać się bez końca. Najważniejsze są jednak właściwości lecznicze, które lipa drobnolistna posiada.
Surowiec leczniczy
Surowcem jest kwiatostan oraz liść lipy drobnolistnej. Do celów leczniczych zbiera się liście świeżo rozwinięte najlepiej w suche, upalne dni, gdy lipy pachną najpiękniej. Kwiatostan obrywa się wraz z podsadkami. Oba surowce należy wysuszyć w temp. do 40 C. Wysuszone powinny zachować kolor i miodowy zapach. Kwiat lipy jest łatwo dostępny w aptekach i sklepach zielarskich. Nie poleca się kupowania ekspresówek, gdyż są mało wartościowe.
Uwaga!
Lipa jest tym drzewem, które ulega skażeniu w warunkach miejskich. Dlatego kwiaty zbierać można tylko z lip rosnących zdala od miast i szos (związki ołowiu).
Właściwości lecznicze
Liście:
– glikozyd tiliacynę
– sole miedzi i manganu
– olejek eteryczny
– kwasy
– śluzy
– flawonoidy
– garbniki
Kwiatostany:
– olejek eteryczny – 0,04-0,05%
– glikozydoester – tylirozyd
– śluzy (złożone z kw. uronowych, metylopentozy i heksozy)
– flawonoidy (kemferytryna, izokwercetyna)
– garbniki – 2%
– kwasy
– sole
– witaminy
– seryna
– glicyna
– treonina
– kwas glutaminowy, ponadto
– pektyny
– saponiny i procyjanidyny
Zastosowanie
Wewnętrznie:
– łagodzi skurcze i bóle
– pobudza wydzielanie soku żołądkowego
– wzmaga wydzielanie moczu i potu
– uodparnia organizm na choroby
– przyśpiesza wyzdrowienie
– działa osłaniająco
– uspokajająco
– na bezsenność
– przeciwzapalnie
– żółciopędnie
– przeciwgorączkowo
– odkażająco
– wykrztuśnie i przeciwzapalnie
– reguluje wypróżnienia
– odtruwa organizm ze szkodliwych metabolitów i substancji obcego pochodzenia
– na bóle brzucha
– przy wzdęciach
– przy zaparciach
– przy skąpomoczu
– na kamicę moczową
– przeciwgorączkowe
– na przeziębienie
– na choroby zakaźne i skórne
– przy skurczach jelit, żołądka i dróg żółciowych
– przy nieżycie układu oddechowego
– przy zapalenie krtani i gardła
– na chrypkę
– na kaszel
– przy nieżycie jelit i żołądka
– na chorobę wrzodową
– przy obniżona odporność na choroby
– przy biegunce
– likwiduje stany zapalne układu moczowego
Zewnętrznie (nasiadówki, płukanki, przemywanie, okłady):
– przy zapaleniu spojówek
– stany zapalne
– ropne i zakażeniowe gałki ocznej
– opuchnięcie i przemęczenie oczu
– stany zapalne pochwy i warg sromowych
– upławy (pić napar z pokrzywy i lipy!)
– suchość skóry, włosów i warg
– rany
– czyraki
– owrzodzenia
Kwiat lipy to „panaceum na zmęczenie nerwowe”. Odświeża po długotrwałym zmęczeniu wysiłkiem umysłowym, w stanach napięcia i pobudzenia, ułatwia też zasypianie.
Co więcej jest znanym środkiem napotnym przy zaziębieniach, grypach, anginach, zaflegmieniu dróg oddechowych (np. w zapaleniu oskrzeli). Podaję się go w postaci naparu. Taki napar ma też działanie żółciopędne, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego, więc ulatwia trawienie i przyswajanie pokarmów.
Z lipy można również sporządzić odwar, który służy do celow kosmetycznych, ale także do płukania gardła lub do kąpieli. Napar z lipy świetnie rożjaśnia skóre przy regularnym przemywaniu. Kuracja przy zastosowaniu lipy leczy suchość skóry, stany zapalne i likwiduje skórne zmiany chorobowe typu przebarwień, krost, pryszczy i rozpadlin. Kobiety z powodzeniem mogą ją stosować nawet przy bardzo wrażliwej skórze.
Sposoby przygotowania
Napar:
Garść kwiatów lipy zalać szklanką wrzątku, przykryć na 10 minut, odcedzić. Pić 3 razy dziennie po pół szklanki. Taki napar nieraz przygotowuje się pół na pół z suszonymi malinami i miodem, a czasem z koglem-moglem.
Odwar:
8 łyżek kwiatu lipy zalać 2 szklankami letniej wody, gotować na maleńkim ogniu przez 20 minut, odcedzić, używać do kąpania i kąpieli.
Treben M., Apteka Pana Boga, Warszawa 1992
Gumowska I., Ziółka i my, Warszawa 1984
Internet: www.rozanski.li (Medycyna dawna i współczesna – dr H.Różański – fitoterapia)
Galeria
