Skrzyp Polny (Equisetum arvense)

Skrzyp Polny
Skrzyp Polny (Equisetum arvense) należy do rodziny skrzypowatych. W Polsce rośnie aż 9 gatunków skrzypu, ale tylko Skrzyp Polny nadaje się do celów leczniczych. Występuje zazwyczaj na wilgotnych łąkach, polach w ogródkach, miedzach, kartofliskach, przydrożach, skarpach czy nasypach kolejowych. Jest uciążliwym chwastem dla rolników i ogrodników z powodu swoich długich kłączy, które pocięte z każdego odcinka dają nowe rośliny. Jest rośliną trwałą i niezwykle ciekawą botanicznie. Obok paproci i widłaków jest jedną z najstarszych roślin na świecie. Pochodzi z okresu dewońskiego sprzed 320 do 265 milionów lat gdy jeszcze rosły jako potężne drzewa. Nazwy stosowane potocznie/ludowe to: jodełka, jedlina polna, koński ogon, krzemionka kostka, sprzączka, koszczka, strzębka, jedlinki, chwoszcz. Wczesną wiosną z licznych, głęboko rosnących kłączy wyrastają brunatne, krótkie pędy zarodnikowe z niewielkimi listkami w okółkach, na szczycie których jest kłosek przypominający szyszkę. Dopiero potem (zazwyczaj w połowie wiosny) pojawiają się zielone pędy płonne osiągające wysokość 40 cm. Wyglądem przypominają niewielką jodełkę. Właśnie te pędy są surowcem zielarskim bo gromadzą krzemionkę (kwas krzemowy). Mają jej tak dużo, że przy potarciu w palcach aż skrzypią i stąd nazwa. Kiedy zbierać? Pędy płonne Skrzypu najlepiej zbierać od połowy lipca do końca sierpnia. Wtedy zawierają największą ilość krzemu. Suszyć w cieniu, w temperaturze nie przekraczającej 40 °C.

Pędy płonne Skrzypu Polnego zawierają:
– Krzemionka – kwas krzemowy (3-16%),
– Flawonoidy,
– Sole mineralne,
– Kwasy organiczne,
– Alkaloidy,
– Saponiny.

Zastosowanie

Skrzyp Polny stosuje się przede wszystkim:
– W leczeniu gruźlicy,
– Jako środek hamujący krwawienie (płucne, maciczne, żołądkowe),
– W ciężkich schorzeniach nerek i pęcherza moczowego,
– W gnijących ranach i rakowatych wrzodach,
– W leczeniu bólów artretycznych, reumatycznych i nerwobólach,
– W zapaleniu pęcherza moczowego i bólach skurczowych,
– W leczeniu piasku/kamieni w nerkach i pęcherzu moczowym,
– Jako środek moczopędny,
– W przypadku nagromadzenia płynów w osierdziu, w opłucnej żebrowej,
– W przypadku zapalenia miedniczek nerkowych i roponerczu,
– W zaburzeniach widzenia spowodowanych problemem z nerkami,
– Przy swędzących wysypkach skórnych,
– W ropnym zapaleniu łożyska paznokcia, otwartych ranach stóp, próchnicy kości, przetokach,
  figówkach,
– W ciągłych krwawieniach z nosa,
– Zapobiega zwapnieniu tętnic i utracie pamięci,
– Przeciwko poceniu się stóp,
– W leczeniu łupieżu,
– Pomaga przy moczeniu nocnym,
– Przy zapaleniu migdałków, błony śluzowej ust, jamy ustnej, krwawieniu z dziąseł,
– Przy polipach podniebienia i gardła,
– Przy zapaleniu spojówek,
– Na oparzenia i trudno gojące się rany.

Sposoby przygotowania

Herbatka:
Jedną czubatą łyżeczkę ziela zaparzyć 0,25 L wody.

Nalewka:
Potrzebujemy 10 g świeżego ziela, który zalewamy 50 g żytniówki i pozostawia przez 14 dni na słońcu lub w ciepłym miejscu. W ciągu tych 14 dni nalewkę należy codziennie wstrząsać.

Okład:
Świeżo zebrane ziele dokładnie umyć i rozetrzeć na papkę na drewnianej deseczce.

Półkąpiel:
Zalać na noc 100 g ziela zimną wodą. Na drugi dzień ogrzać do wrzenia i dodać do kąpieli. Kąpiel powinna trwać około 20 minut. Po kąpieli nie należy się wycierać tylko zawinąć w płaszcz kąpielowy i przez godzinę leżeć w łóżku. Podczas kąpieli woda musi sięgać powyżej nerki.

Okład „parowy”:
Dwie garści ziela włożyć w sito i zawiesić nad gotującą wodą. Gdy ziele będzie gorące i miękkie, zawinąć je w lnianą ścierkę i następnie przykładać na chore miejsce pozostawiając na kilka godzin na noc.

Bibliografia:
Treben M., Apteka Pana Boga, Warszawa 1992
Gumowska I., ziółka i my, Warszawa 1984

Galeria

Equisetum arvense nf

Skrzyp Polny (rysunek)
Prèle1.4

Skrzyp Polny (pęd wiosenny)
Equisetum.arvense

Skrzyp Polny (pędy)
Podsumowanie:
Skrzyp Polny (Equisetum arvense)
Nazwa artykułu:
Skrzyp Polny (Equisetum arvense)
Opis:
Skrzyp Polny (Equisetum arvense) należy do rodziny skrzypowatych. W Polsce rośnie aż 9 gatunków skrzypu, ale tylko Skrzyp Polny nadaje się do celów leczniczych. Występuje zazwyczaj na wilgotnych łąkach, polach w ogródkach, miedzach, kartofliskach, przydrożach, skarpach czy nasypach kolejowych.
Autor:

Wpis dodany dnia 7 lutego 2012 godzina 21:06 do kategorii Zioła Lecznicze. Możesz śledzić komentarze tego wpisu poprzez kanał RSS 2.0. Możesz zostawić komentarz, albo użyć trackback ze swojej strony.