Kukurydza (Zea mays)
Kukurydza należy do zbóż z rodziny wiechlinowatych. Według badań archeologicznych uprawiano ją już 5000 lat p.n.e. w Ameryce Łacińskiej. Jadana była już przez ludy Majów, Azteków czy Inków. W Europie pojawiła się najprawdopodobniej w XVI wieku za zasługą Krzysztofa Kolumba, którego bardzo urzekła ta roślina. Nie trzeba było długo czekać na jej ekspansję na pozostałe kontynenty. Do Polski trafiła na przełomie XVII/XVIII wieku, przywieziona z Węgier lub Rumunii jednak nie zdobyła wielkiego uznania w tamtych czasach. Na chwilę obecną największymi jej producentami są Stany Zjednoczone, Chiny, Brazylia oraz Meksyk. W ostatnich czasach w związku z dotacjami unijnymi jest ona coraz częściej widywana na polskich polach. Możemy wyróżnić dwie odmiany kukurydzy: pastewną (przeznaczoną na paszę) oraz jadalną i oczywiście tej drugiej poświęcę kilka najbliższych akapitów.
Właściwości lecznicze
– około 70% skrobi
– około 14% białka
– około 8% tłuszczu
– witaminy z grupy B
– witaminy A, D, E, K
– niewiele witaminy C
– potas
– fosfor
– żelazo
– miedź
– magnez
– wapń
– selen
– cynk
– niewielkie ilości kobaltu, bromu i jodu
Zastosowanie
– sprawdzony lek moczopędny
– nieszkodliwy i skuteczny lek redukujący masę ciała oraz otyłość
– w problemach narządów moczowych (kamica, puchlina osierdzia, obrzękach)
– zapalenie nerek
– zapalenie błony śluzowej pęcherza moczowego
– reumatyzm
– moczenie nocne
– kolka nerkowa
Surowiec leczniczy
Elementem leczniczym kukurydzy są jej wąsy tzw. „znamię kukurydzy”. Szczególnie widoczne są one w czasie kwitnienia gdy spomiędzy liści okrywających kwiatostan zwisają nitkowate szyjki słupka zakończone właśnie znamionami. Czas kwitnienia to przedział pomiędzy czerwcem a sierpniem. Aby zebrać surowiec należy odciąć szyjki słupka jeszcze przed zapyleniem i szybko wysuszyć w cieniu. W taki oto sposób uzyskiwany jest surowiec leczniczy zwany znamionami kukurydzy. Warto wiedzieć, że nieprawidłowo wysuszony surowiec traci właściwości moczopędne, a nabiera działanie przeczyszczające.
Sposoby przygotowania
Jedną łyżeczkę znamion zalać 0,25 L gorącej wody i pozostawić na krótko do naciągnięcia. Herbatkę pić bez dodatków cukru itp.
Treben M., Apteka Pana Boga, Warszawa 1992
br>
Galeria