Dziurawiec Zwyczajny (Hipericum perforatum)
Dziurawiec Zwyczajny należy do rodziny dziurawcowatych. Często nazywany jest świętojańskim zielem gdyż zazwyczaj zakwita na św. Jana (24 czerwca). Występuje zazwyczaj przy drogach, na skraju lasu, wzgórzach i łąkach. Osiąga zazwyczaj od 25 do 80 cm wysokości, posiada sztywną i gałęzistą łodygę, owalne liście i złocistożółte kwiaty zebrane w baldachogrono. Aby się upewnić najlepiej rozgnieść kwiat, z którego powinien wypłynąć czerwony sok. Druga cecha to gdy spojrzymy pod światło na liście – sprawiają wrażenie, że są pokłute bo mają maleńkie otworki, wyglądające jak czarne kropki. Dziurawiec kwitnie od czerwca do września, surowcem zielarskim są świeże kwiaty oraz suszone ziele.
– Do 1% olejku lotnego,
– Witaminy A i C,
– Do 12% garbników,
– Związki żywicowe,
– Hypercynę (czerwony barwnik),
– Do 4% Flawonoidów,
– Hiperozyd.
Ziele – jak zbierać i suszyć:
Zbieramy w czasie gdy roślina kwitnie, aby jej nie niszczyć należy ścinać same szczyty pędów, pozostawiając min. 1/3 rośliny. Suszyć w miejscu zacienionym i przewiewnym w temperaturze nie przekraczającej 35°C.
Zastosowanie
– Przeciwskurczowo,
– Uspokajająco,
– Bakteriostatycznie,
– Leczy schorzenia wątroby i przewodu pokarmowego (kamica żółciowa, uszkodzenia wątroby, niedokwaśność żołądka),
– Pomaga w leczeniu nowotworów,
– Leczenie ran (znieczula, działa przeciwzapalnie i przyśpiesza gojenie),
– Leczenie dolegliwości nerwowych (uszkodzenia nerwów, nerwoból nerwu trójdzielnego, zapalenia nerwów, nerwica, bezsenność),
– Leczenie urazów spowodowanych uderzeniem,
– Przeciw biegunce,
– Leczenie zaburzeń mowy, napady histerii, lunatyzm, moczenie nocne, depresja,
– Leczenie nieregularności miesiączki,
– Leczenie bólu pleców, mięśniobólu lędźwiowego (lumbago),
– Leczenie rwy kulszowej i reumatyzmu, zapalenia stawów oraz gośćcu stawowym.
Sposoby przygotowania
Napar przyrządzamy w proporcjach – 15-25 g suszonego ziela na 2 szklanki wrzącej wody. Zostawić na chwilę do naciągnięcia. Pić 2-3 razy dziennie pół szklanki przed jedzeniem.
Olej z kwiatów dziurawca:
Olej przyrządzamy z kwiatów zebranych w słoneczny dzień. Należy napełnić nimi niedużą butelkę do samej szyjki i zalać olejem z oliwek (olej musi przykrywać kwiaty). Szczelnie zamkniętą butelkę zostawiamy na kilka tygodniu w ciepłym lub słonecznym miejscu. Z czasem gdy olej zmieni kolor na czerwony należy przesączyć go przez ściereczkę do butelki z ciemnego szkła. Na oparzenia zamiast oleju z oliwek lepiej użyć oleju lnianego.
Nalewka z ziela dziurawca:
Nalewkę przyrządzamy w proporcjach – 2 garście kwiatów zebranych w słoneczny dzień zalać 1 litrem wódki. Zostawić na 3 tygodnie w ciepłym lub słonecznym miejscu.
Treben M., Apteka Pana Boga, Warszawa 1992
Gumowska I., ziółka i my, Warszawa 1984
Galeria
